Stellantis empieza a asomar la cabeza

O seu nomeamento era case un segredo a voces, cos rumores crecendo case cada semana que pasaba desde a dimisión de Carlos Tavares a principios de decembro do ano pasado. Pero non foi ata o pasado 28 de maio cando Stellantis deu a coñecer ao seu novo conselleiro delegado: Antonio Filosa. O italiano, forxado na antiga FCA dos Agnelli, colleu os mandos dunha nave en plena ansiedade, loitando por integrarse na mobilidade eléctrica, facendo fronte á invasión das marcas chinesas en Europa mentres caían as vendas e afrontando unha crise das súas marcas en solo norteamericano. Moitos cambios no organigrama despois e con algunhas decisións sobre a mesa (iso si, menos das esperadas en Vigo), Stellantis empeza a ver surtos verdes. Onte mesmo comunicou un avance do 13% nas entregas de vehículos no primeiro trimestre completo de Filosa á fronte do grupo, o que se une á subida nas matriculacións e o prezo das accións.

O CEO confía en reverter a situación, como mostra en cada un das súas mensaxes públicas. Sobre todo, tras un primeiro semestre duro: 74.300 millóns en ingresos netos, un 13 % menos, e perdas de 2.300 millóns. Para iso rodeouse de persoas que coñece ben, sobre todo do seu paso por Sudamérica, e aposta máis por un equipo de liderado á italiana que á francesa. Non en balde, tras o seu nomeamento citou ao propio Sergio Marchionne, exCEO de Fiat: «A mediocridade non vale a viaxe».

FCA é a parte que «manda» agora en Stellantis e non tanto a de PSA, algo que se empeza a ver como unha ameaza en Francia, como alertou onte a confederación sindical local CFE-CGC. Á saída do xefe de Compras e Calidade Provedores, Maxime Picat, uníronse outras con cada remodelación do equipo directivo. A última esta semana, que supuxo o adeus de Arnaud Deboeuf (xefe de produción global) ou Philippe de Rovira. Quedan moi poucos da era Tavares para este «camiño cara á recuperación».

Vendas

Pero a falta de coñecer os resultados económicos deste terceiro trimestre, parece que esa recuperación está en marcha. Igual non para chegar a números verdes, pero quizá si para rebaixar os vermellos. O grupo comunicou onte o avance nas entregas de vehículos, con avances importantes en EE UU (un 35% máis) e Europa (+8%). En total, 1,3 millóns de coches, ese avance global do 13%.

A este bo dato súmase o das matriculacións das súas marcas, á alza a ambos os dous lados do Atlántico. En Estados Unidos, o seu mercado de cabeceira con marcas como Jeep, Ram, Dodge ou Chrysler, o avance no terceiro trimestre foi do 6,2%, o que supuxo pór fin a oito trimestres seguidos de caída. En Europa, o último dato da patronal comunitaria da automoción ACEA, recolleu un 2,2% máis en agosto, crecendo por primeira vez desde febreiro de 2024.

Signos positivos que saltan tamén ao mercado bolsista. As accións do grupo repuntaron case un 20% desde o 30 de setembro, ata 9,36 euros, tras tocar un mínimo histórico a principios do pasado mes ao redor dos 7,5 euros. «Stellantis está a empezar a tomar o camiño correcto, aínda que as expectativas son moi baixas», explica Michael Espinall, da compañía estadounidense de servizos financeiros Jefferies, ao medio Lles Echos, que tamén recolle as mensaxes positivas dos analistas de Berenberg ou Morgan Stanley. Estes últimos destacan «a política comercial máis agresiva e centrada en gañar cota de mercado» da compañía desde que Filosa tomou os mandos.

Queda moito por facer e, especialmente, moito por decidir. O novo patrón está a revisar a pegada do grupo en canto a produtos, marcas e fabricación e espérase que anuncie cambios de calado a comezos de 2026. Das súas decisións depende o renacer de Stellantis, no que a planta de Vigo, como dixo na súa visita, debería achegar «grandes cousas».

Stellantis estende a Mangualde o proxecto para converter K9

O pasado maio, e durante a visita a Stellantis Vigo do novo CEO, Antonio Filosa, o grupo «revelou» que en Balaídos había un espazo dedicado á personalización das K9. É o proxecto CustomFit, programa lanzado en setembro de 2024 que se centra na conversión das unidades producidas. Agora, esta iniciativa implantouse na planta de Mangualde, Portugal, cuxo primeiro encargo foi unha frota de 150 Citroën Ë-Berlingo para Francia.

Subscríbeche para seguir lendo